مردم حق دارند همه صداها را بشنوند
دکتر روحانی، رئیسجمهور، روز گذشته در نشست مدیران اتحادیههای تعاونیها و تلاشگران نمونه عرصه تعاون سراسر کشور، در بخشی از سخنانش به تأثیر تحریم بر صادرات و فروش نفت ایران پرداخت و گفت: «درست است که مقاومت ملت ما قابل تحسین و تواضع است؛ اما باید بداند که جهان استکبار بر عزت، آزادی، تجارت و فروش منابعی که مورد نیاز او بوده زنجیر بسته و مانع از حرکت پایههای اقتصادی ایران عزیز شده است.» رئیسجمهور در ادامه تأکید کرد: «برجام به معنای شکستن همه این زنجیرها است و آنهایی که روی کلمات این توافق پر افتخار که در آینده درخصوص جزئیات آن سخن خواهم گفت، نظر دارند، بدانند که نخواهم گذاشت عدهای افراطی بخواهند به امید این ملت ضربه بزنند.»
همانطور که دکتر روحانی اظهار داشته است، «جهان استکبار بر عزت، تجارت و فروش منابعی که مورد نیاز بوده زنجیر بسته است.» حتی میتوان سطح بحث را ارتقا داد و گفت: استکبار با این اقدام رؤیای نابودی انقلاب را در سر میپروراند؛ حال با تکیه بر این نظر تقریباً مشترک باید به نقطه افتراق یا اختلاف هم نظری انداخت تا مشخص شود دکتر روحانی براساس آن بخش مشترک، بحث را تا انتها درست هدایت کرده است یا خیر. نقطه افتراق یا اختلاف در این است که آیا واقعاً برجام بهمعنای شکستن همه این زنجیرهاست؟ برخی که دکتر روحانی آنها را افراطی نامیده است، این نظر را قبول ندارند یا نسبت به آن تردید دارند یا مانند دکتر روحانی به آن تا این حد خشنود نیستند. این افراد که بسیاریشان دغدغههایشان نسبت به نظام، انقلاب و کشور کمتر از دکتر روحانی نیست، حق دارند هر دیدگاهی که درباره برجام دارند، بیان کنند و با انداختن پرده افراط بر دیدگاه آنها نمیتوان مانع شنیدن صدای آنها شد و برای همه و بهویژه دولت هم مناسب است که این دیدگاههای انتقادی را بشنود و اگر پاسخ مناسبی دارد، بدهد و داوری را به عهده مردم بگذارد. اگر برجام پذیرفته و اجرا شد و خدای ناکرده پس از آن مشخص شد که در آن موارد زیانبار وجود دارد و آسیبهای سختتری از آسیبهای تحریم به نظام زد چه کسی پاسخگو است؟! صاحبان اصلی مردم هستند؛ پس باید اجازه داد مردم همه صداها و دیدگاهها را بشنوند و ببینند برجام در راستای تأمین امید آنهاست یا خیر؟ با متشنج ساختن فضا نباید قلمرو نگاه، فهم و داوری و تصمیم مردم را محدود کرد. انشاءالله