چرا صحبت علیه فتنه تاب آورده نشد؟!
سه روز پیش آیت‌الله جنتی، دبیر شورای نگهبان در نشست سراسری فرمانداران سخنرانی کرد؛ زمانی‌که دبیر شورای نگهبان بر حسب وظیفه و براساس علت حضورش در آن نشست وارد فضای انتخابات شد و حوادث سال 88 و فتنه را یادآوری کرد و تذکر داد که این قضیه، مسئله روز است و همچنان ادامه دارد و... به ناگاه عده‌ای از حضار شروع به همهمه و سروصدا کردند تا مانع ادامه سخنان آیت‌الله جنتی شوند و گویا این موضوع در طی سخنرانی وی چندبار تکرار شد و آیت‌الله جنتی با شکیبایی و متانت با آن برخورد کردند. جالب آنکه دکتر روحانی در همین نشست از برخوردهای غیراخلاقی و به‌دور از شأن و شئون صاحب‌منصبان شکوه و گلایه کرده بود. با عبور از آنچه گذشت، لازم است به آنچه دبیر شورای نگهبان در این نشست گفت و برخی آن را برنتابیدند و سخیفانه واکنش نشان دادند، بیشتر دقت شود. آیت‌الله جنتی پس از آنکه «فتنه» را مسئله روز دانست و از مخاطبان خواست این موضوع را باور داشته باشند؛ زیرا این داستان همچنان ادامه دارد، گفت: «فتنه‌گرها هنوز هستند و موضوع را رها نکرده‌اند و گاهاً برخی از پست‌ها و مقامات را تصرف می‌کنند و کسانی که این پست‌ها را به آنها می‌دهند، باید در قیامت پاسخگو باشند».
واکنش پرخاشگرانه و بی‌ادبانه به این سخنان که مصداق معینی در کنارش ارائه نشده، در گام اول تأیید سخنان دبیر شورای نگهبان است و در گام دوم این پیام را منتقل می‌کند که معترضان یا مصداق این نظر هستند و یا کسانی هستند که آگاهانه مسیر فعالیت برخی فتنه‌گران را هموار کرده‌اند. این اقدام ناپسند نشان داد که واقعاً باید فتنه را خط قرمز و در نزدیک‌ترین محل به تحولات سیاسی دانست و شورای نگهبان هم وظیفه دارد بیش از پیش و حتی بیش از زمانی‌که آیت‌الله جنتی این سخنان را گفت، به مسئله فتنه و آنانی که قصد دارند عوامل آن را به درون حاکمیت نفوذ دهند، توجه داشته باشند و به وظیفه مراقبت و صیانت‌بخشی خود عمل کنند. خط قرمزبودن فتنه یک اصل مسلم و تخطی‌ناپذیر است.
