بعد از گذشت چند سال از فنته 88، آیا باز هم ضرورتی برای مطرح کردن این موضوع هست؟!
فتنه 1388 از پیچیده‌ترین و عمیق‌ترین توطئه‌هایی بود که بر انقلاب اسلامی ایران حادث شد. این فتنه مبتنی بر طراحی عمیق و حساب‌شده بود که چگونگی آن در این مختصر قابل تبیین نیست؛ اما بر سر حذف یا زنده نگه داشتن آن در افکار عمومی دو نگاه در کشور وجود دارد.
با وجود وابستگی پایگاه اطلاع‌رسانی و خبری جماران به مؤسسه تنظیم و نشر آثار حضرت امام(ره) (دست‌کم در نام)، کمتر شاهد موضع‌گیری آن علیه برخی بی‌حرمتی‌ها و اهانت‌ها به حضرت امام(ره) بوده و هستیم.
حادثه گروگان‌گیری در سیدنی استرالیا و مسائل پیرامونی آن، بررسی دوباره مسئله اعطای «پناهندگی سیاسی» را ضروری ساخته است. در گروگان‌گیری اشاره‌شده، یک ایرانی پنجاه‌ساله به نام «محمدحسن منطقی» که پس از تغییر مذهبش، خود را «هارون مونس» نامید و به «شیخ هارون» شهرت یافت، پس از گروگان گرفتن چند نفر در رستورانی در سیدنی، با حمله پلیس به رستوران، به همراه دو گروگان کشته شد.
استاندار وقت تهران به‌تازگی در مصاحبه‌ای، در مورد خسارت‌های اقتصادی فتنه ۸۸ به شهر تهران گفت: من یادم هست که تقریباً ۷۹ مغازه که محل کسب و کار مردم است، توسط فتنه‌گران به آتش کشیده شد و ۱۴۳ شعبه بانک را هم تخریب کردند.
روزنامه ایندیپندنت 24 دسامبر 2014 (۳ دی) در مقاله‌ای به جایگاه ایران در مبارزه با گروه تروریستی داعش پرداخت و نوشت: بنیادگرایی مذهبی ایران مانند دولت اسلامی (داعش) مخرب است. عراق در آتش می‌سوزد و به‌گمان، تلاش‌های نیروهای ائتلاف علیه دولت اسلامی، اوضاع چندان تغییر نکرده است.
