پس از توافق؛ گام‌های بعدی علیه ایران چه خواهد بود؟
روزنامه واشنگتن‌پست 13 سپتامبر 2015 (۲۲ شهریور) در مقاله‌ای به رویکرد دولت و کنگره آمریکا به توافق هسته‌ای ایران پرداخت و نوشت: بحث در کنگره بر سر مهم‌ترین توافق دیپلماتیک طی دهه‌های اخیر به سوی پایانی ضعیف و نارضایت‌بخش پیش می‌رود. سنا تضمین کرده است، توافق هسته‌ای با ایران از طرف کنگره لغو نمی‌شود. مجلس نمایندگان نیز که تحت کنترل جمهوریخواهان است، برای خارج کردن توافق از مسیر خود تلاش کرد؛ با این ادعا که باراک اوباما الزام حقوقی مبنی‌بر فاش کردن تمام جزئیات توافق‌های فنی میان ایران و آژانس را رعایت نکرده است. البته این استدلال درست نیست؛ زیرا کنگره نمی‌تواند از آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای بخواهد پروتکل‌های خود را برای تأمین رضایت قانون‌گذاران آمریکایی تغییر دهد.
در ادامه مقاله آمده است: مسئله اساسی این است که توافقی که سیاست خارجی آمریکا را در خاورمیانه[غرب آسیا و شمال آفریقا] شکل‌دهی مجدد کند و بتواند تکثیر هسته‌ای را مهار کند، بدون تأییدیه کنگره نیز توانایی پیشبرد اهداف خود را دارد. این مسئله به‌ویژه از این لحاظ چالش‌ساز است که قانون دوحزبی مصوب در اوایل امسال بر روند بررسی توافق هسته‌ای ایران تأکید می‌کند؛ اما در حال حاضر مهار شده است. باوجود‌این، کنگره همچنان این فرصت را دارد که نحوه اجرایی شدن توافق هسته‌ای را شکل دهد. این نهاد قانون‌گذاری می‌تواند پیشنهادهایی را برای قوانین مکمل ارائه کند که موافقان و مخالفان توافق آنها را مطرح کرده‌اند. از جمله سناتور بنیامین ال. کاردین که مخالف توافق است، لایحه‌ای مبنی‌بر برداشتن گام‌های بعدی مطرح کرده است، درحالی‌که سناتور تیم کین، در جایگاه موافق توافق به دنبال ایجاد گروهی دوحزبی بوده است که پیش از این از بررسی قانون حمایت کرده بود. سناتور باب کورکر، رئیس کمیته روابط خارجی تمایل خود را اعلام کرده است. اقدامات پس از توافق باید با شفاف‌سازی درباره نیت آمریکا نسبت به تلاش ایران برای دستیابی به تسلیحات هسته‌ای آغاز شود.
در پایان مقاله آمده است: کنگره می‌تواند شفاف‌سازی کند که اوباما یا جانشین وی در صورت حرکت ایران به سوی ساخت تسلیحات هسته‌ای، از اقدام نظامی فوری آمریکا حمایت خواهد کرد. یک هشدار برای چنین اقدامی می‌تواند تأیید حرکت ایران به سوی غنی‌سازی در درجات بالا باشد و هشدار دیگر از سرگیری کار ایران بر کلاهک‌های هسته‌ای باشد. این بیانیه کنگره نمی‌تواند الزام‌آور باشد؛ اما به ایران و متحدان آمریکا در منطقه می‌گوید که توافق هسته‌ای گزینه نظامی آمریکا را از روی میز کنار نگذاشته است. دیگر گام‌ها می‌تواند با هدف جلوگیری از اقدام ایران برای مصرف پول‌های ناشی از لغو تحریم‌ها در حمایت از حزب‌الله، بشار اسد و دیگر گروه‌های دست‌نشانده باشد. تهران مدعی است، این توافق در آینده از تحمیل مجدد تحریم‌ها از سوی آمریکا جلوگیری می‌کند؛ اما کنگره می‌تواند شفاف‌سازی کند که تحریم‌های جدید می‌تواند برای جرایم غیرهسته‌ای ایران، از جمله انتقال سلاح به حزب‌الله یا حمایت از حمله تروریستی به اهداف و منافع آمریکا تصویب شود. همچنین، این قانون می‌تواند خواستار حمایت جدید آمریکا از اسرائیل[رژیم صهیونیستی] باشد. توافق امنیتی 10 ساله آمریکا و اسرائیل که سه سال آینده زمان آن به پایان می‌رسد، می‌تواند به روز و تمدید شود. کنگره می‌تواند از تحول بمب‌های سنگرشکن به اسرائیل حمایت کند. این نوع بمب به‌منظور نابودی تأسیسات هسته‌ای ایران در زیر کوه طراحی و ساخته شده است.
