بیم‌ها و امیدهای آمریکایی‌ها از توافق هسته‌ای

 پایگاه اینترنتی اکونومیست 29 آگوست 2015 (۷شهریور) در مقاله‌ای به رویکردهای داخلی آمریکا نسبت به توافق هسته‌ای ایران پرداخت و نوشت: تشدید اختلاف‌نظرها در آمریکا درباره توافق هسته‌ای ایران بسیار جالب توجه است. چنین توافق مهمی به بررسی دقیقی نیاز دارد. متأسفانه، بسیاری از اظهارنظرها گمراه‌کننده بوده‌اند؛ برای نمونه، تد کروز، نامزد جمهوریخواه ریاست‌جمهوری 2016 می‌گوید: این توافق دولت اوباما را به «حامی مالی برجسته» تروریسم اسلامی تبدیل کرده است؛ به‌گونه‌ای‌که نتیجه آن «ارسال میلیاردها دلار به جهادی‌هایی است که از آن پول برای کشتار آمریکایی‌ها استفاده می‌کنند». برخی منتقدان نیز گویا به شخص اوباما بی‌میلی نشان داده‌اند و کمتر به نواقص توافق پرداخته‌اند. باوجوداین، کاخ سفید بی‌تقصیر تلقی نشده است. تأکید آقای اوباما بر اینکه ردّ توافق، آمریکا را در مسیر جنگ با ایران قرار می‌دهد نیز، به‌طور طعنه‌آمیز مبتنی‌بر بازی با هراس‌ رأی‌دهندگان از جنگ است.

در ادامه مقاله آمده است: سرنوشت و تصمیم درباره این توافق طی پنج تا شش هفته آینده مشخص خواهد شد. آقای اوباما با توجه به دشمنی جمهوریخواهان، می‌داند که احتمالاً پس از اولین دور رأی‌گیری در کنگره از قدرت وتوی خود استفاده خواهد کرد. وتو تأثیرگذار خواهد بود و تحریم‌های مرتبط با برنامه هسته‌ای ایران تعلیق خواهد شد؛ مگر آنکه مخالفان با دوسوم آرای خود بر وتوی اوباما چیره شوند. اگر تنها 13 دموکرات دیگر به صف مخالفان توافق بپیوندند، سناریوی بی‌اثرشدن وتوی اوباما محقق خواهد شد. راه‌حل مؤثر، یافتن مسیری سازنده برای حلّ‌و‌فصل اختلاف‌های مربوط به توافق است؛ اما ضروری است منتقدان این توهم را رها کنند که می‌توان با ردّ توافق کنونی، توافقی بهتر را به‌دست آورد. این توافق دوجانبه نیست، بلکه چندجانبه و میان ایران و گروه 1+5 است. درصورتی‌که کنگره با این توافق مخالفت کند، آمریکا خود را وارد نبردی باخته می‌کند که نتیجه آن ناتوانی در جلوگیری از فروپاشی تحریم‌ها خواهد بود. مادامی که ایران اقدام تحریک‌آمیزی انجام ندهد و پیامد آن تحریک جنگ نباشد، جنگ بروز نخواهد کرد.

در پایان مقاله آمده است: حامیان توافق به سهم خود باید صادقانه مسائل مختلفی را که به‌وجود می‌آید، تشخیص دهند. آنها باید از بروز مسائل و چالش‌ها جلوگیری کنند، البته نگرانی‌های مشروع نیز وجود دارد؛ از جمله درباره آزادسازی تقریباً فوری حدود 50 میلیارد دلار از دارایی‌های ایران که برخی از این دارایی‌ها می‌تواند برای تقویت دست‌نشانده‌های ایران در منطقه مصرف شود. همچنین، آیا بازرسان آژانس به تأسیسات مشکوک دسترسی زمان‌بندی‌شده دارند؛ آیا مفاد توافق درباره بازگشت تحریم‌ها در صورت فریب‌کاری ایران مؤثر و کارآمد خواهد بود؟ تأثیر برداشته‌شدن تحریم‌ها بر فناوری موشک بالستیک ایران پس از هشت سال چگونه خواهد بود و مهم‌تر و حساس‌تر اینکه چه چیزی از دستیابی ایران به تسلیحات هسته‌ای پس از پایان دوره 15 ساله جلوگیری خواهد کرد؟ پاسخ درست به این نگرانی‌ها سبب مخدوش‌شدن توافق نمی‌شود، بلکه به تقویت آن نیز کمک می‌کند. مسئله 15 سال آینده را می‌توان تا حدی چنین حل‌وفصل کرد که تعهد محکم و پایدار آمریکا با حمایت کنگره به‌منظور استفاده از تمام ابزارها، از جمله نیروی نظامی باید در دستورکار قرار گیرد تا از عبور ایران از آستانه هسته‌ای جلوگیری شود. همچنین، آمریکا باید به‌لحاظ مالی و اطلاعاتی منابع کافی در اختیار بازرسان آژانس قرار دهد تا آنها به‌طور مؤثر در کار خود موفق باشند