انگلیسیها هیچگاه تغییر نکردهاند...؟!
امام خامنهای(مدظلهالعالی) پای استعمار انگلیس و جنایاتش از حافظه تاریخی این ملتها محو نخواهد شد. ( 80/9/16 )
بیاعتمادی ایرانیها به انگلیسیها ریشهای به قدمت تاریخ روابط دو کشور دارد که برخاسته از نوع رفتار و مداخلات و توطئهها و خیانتهای دولتمردان انگلیس در طول بیش از دو قرن در روابط آنان با ایران است؛ چراکه ایرانیها هیچگاه خیانتها و اقدامات خصمانه انگلیس در دوران قاجار و پهلوی بهویژه در تحمیل قراردادهای ننگین ترکمانچای، گلستان، آخال و... را فراموش نخواهند کرد؛ قراردادهایی که بخشهای وسیعی در شمال و شمال شرق و شرق کشورمان را از خاک مادری جدا کرد. تحمیل قراردادهای رویترز، دارسی، گس- گلشاهیان، جدایی بحرین از ایران و پس از انقلاب نیز حمایتهای گسترده این کشور از رژیم صدام و این اواخر هم، حمایت از فتنهگران فتنه 88 و البته شیطنت در مباحث هستهای از دیگر مواردی است که هر کدام بهتنهایی میتواند اعتماد یک ملت را برای همیشه نسبت به انگلیس مخدوش سازد.
بازگشایی مجدد سفارت انگلیس در تهران بهانهای شد تا این روابط را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهیم؛ چراکه این روزها سؤالات بسیاری درباره بازگشایی سفارت انگلیس در ایران و روابط بین ایران و انگلیس در ذهن بسیاری از ایرانیها وجود دارد که باید به آنان بهدرستی پاسخ گفت. سؤالاتی چون این که آیا در بازگشایی مجدد سفارت انگلیس و ارتقای روابط ایران و انگلیس، قرار است اتفاقات جدیدی بیفتد؟ بهعبارتی، آیا انگلیسیها در روابط جدید، از اقدامات مداخلهجویانه و خصمانه گذشتهشان علیه ملت و دولت ایران دست برخواهند داشت؟ آیا این روابط در راستای منافع دو کشور است یا چون بیشتر مواقع، یک طرفه و تنها به سود انگلیسیها خواهد بود؟! ظواهر امر و تجربه تاریخی روابط انگلیس با ایران نشان میدهد، دولتمردان شبهجزیره بریتانیا همچنان بر طبل رفتار خصمانه گذشته خواهند کوبید و گویا قرار هم نیست اتفاق جدیدی در روابط ایران و انگلیس بیفتد! سند این ادعا هم سخنان اخیر هاموند، وزیر امور خارجه انگلیس است که در اقدامی مداخلهجویانه، ایرانیها را به دو دسته اصلاحطلب و تندرو! تقسیم کرده و اظهار امیدواری میکند، اصلاحطلبان در انتخابات آتی روی کار بیایند. با این سخنان مداخلهجویانه آقای هاموند، به نظر میرسد، وزارت امور خارجه کشورمان باید پیش از هرگونه اقدام برای ارتقای روابط جدید، رسماً و قاطعانه از سران لندن بخواهد دست از اقدامات مداخلهجویانه خود علیه ایران بردارند تا شاید از جو بیاعتمادی شدیدی که در ایرانیان و در رابطه با این کشور وجود دارد، کمی کاسته شود. هرچند همانگونه که از چرچیل نقل شده که گفته است، بریتانیا برای تسلط و پیشبرد اهداف خود در سرزمینهای دیگر به دو ابزار اکثریت نادان و اقلیت خائن نیاز دارد. آقای هاموند با این سخنان نشان میدهد، هرچند در ایران اکثریت نادان وجود ندارد؛ اما آنان دلشان به اقلیت خائن (فتنهگران فتنه 88) کماکان خوش است. نکتهای که نباید از دید تیزبین مقامات امنیتی و اطلاعاتی کشور نیز دور بماند! چراکه انگلیسیها ثابت کردهاند، هیچگاه تغییر نمیکنند! تاریخ روابط چندصدساله ایران با این کشور شاهد گویای این ادعا است.