ادامه خط توهین به مقدسات از اصلاحات تا اعتدال

زمانی که به مرور اتفاقات فکری دوره دوم خرداد می­پردازیم، به مجموعه ای از توقیفات و برخوردهای جریان به اصطلاح روشنفکر و طیف اصلاح طلب در قبال جراید و نشریات منتقد دولت مواجه می­شویم. منتقدینی که زیاد هم نبودند و در مقابل به دنیایی از توهین­ها و شبهه پراکنی­ها در مقدسات و ارزشهای دینی مردم در روزنامه های زنجیره ای برمی­خوریم. در تاریخ اصلاح طلبی با این موضوع مواجه میشویم که بیشترین و سخت­ترین نوع برخورد با انتقاد و مقابله با آزادی بیان از سوی مدعیان آزادی بیان بوده است، در واقع هرشخص وابسته به اصلاحات که داعیه زنده باد مخالف من داشت و از آغوش باز برای انتقاد میگفت در عمل به شدت ازانتقاد گریزان بود و به دنبال حذف جریان مقابل و تعطیلی معدود روزنامه های مخالف برمی­آمد.

شکی در این نیست که مقوله فرهنگ به صورت کلی و وزارت ارشاد به عنوان یکی از متولیان اصلی فرهنگ کشور دارای انفعال است، اما از سال 92 که مجدد جریان فکری اصلاح­طلب در وزارت ارشاد روی کار آمد دوباره شاهد حملات متفکرین به اصطلاح روشنفکر به پایه های دین و ارزشهای مذهبی مردم هستیم. این در حالی است که وزیر ارشاد در سال اول تصدی وزارت در پاسخ به سوالی مربوط به روزنامه اهانت کننده به باورهای اعتقادی مردم گفت از این موضوع یک هفته گذشته و بگذرید و به فکر بعد باشید!