شما دولت احمدی نژاد رابهتر می‌دانید یادولت روحانی را؟
اگر بگوییم که طرفدار هیچ کدام نیستیم، باور نمی‌کنند – اگر انتقاد به دولت آقای روحانی کنیم، می‌گویند: حتماً احمدی‌نژادی است و اگر انتقادی به دولت احمدی‌نژاد کنیم، می‌گویند: حتماً اصلاح طلب است ...، اما گزینه هیچ کدام صحیح است.
نگاه ما به دولت‌ها، مثل نگاه طرفداران باشگاه‌های پرسپولیس و استقلال یا ... نمی‌باشد، حتی مثل طرفداران اصولگراها و اصلاح‌طلب‌ها نیز نمی‌باشد، بلکه نگاهی از نوع نگاه ملت، به دولت خدمتگزارِ منتخب خود است. و اصلاً قبول نداریم که همه باید یا طرفدار احمدی‌نژاد باشند، یا روحانی و هر کس که به هر کدام انتقادی کرد، لابد طرفدار طرف مقابل است! خیر، می‌شود که مردم کارهای خوب هر کدام را تحسین کنند و از خطاهای هر کدام انتقاد کنند. ما پیرو اسلام و ولایتیم، نه پیرو رییس جمهورها یا احزاب و جناح‌ها.
از این رو، نمی‌شود گفت: "این بهتر است یا آن"، به ویژه آن که هنوز دو سال بیشتر از عمر دولت یازدهم نگذشته است و هنوز درس‌های خود را امتحان نداده است که مردم کارنامه را ببینند و قضاوت کنند که کدام بهتر است.
الف - بی‌تردید [اگر با نگاه سیاسی و اجرایی و بدون تعصبات و تحریکات شعاری و عوامانه] نگاه کنیم، هر دولتی نقاط قوت و ضعفی دارد. برخی از سیاست‌ها و کارهایش بسیار خوب است، برخی کمتر خوب است و برخی اصلاً خوب نیست یا کلاً به ضرر مملکت و مردم است.
ب – ما این که در دولت یازدهم، از رییس جمهور محترم گرفته تا وزرای کابینه، تا حتی هر مدیر کل و ...، وظیفه خود می‌داند که در هر موضوعی که با مردم حرف می‌زند، حتماً دولت قبل را محکوم کند، اصلاً نمی‌پسنیدیم و به دور از تدبیر می‌دانیم، و بداخلاقی، بددهنی و درشت‌گویی مسئولین ریز و درشت با مردم را نیز خطایی بسیار آشکار و زننده می‌دانیم.
بالاخره نمی‌شود گفت: هر کاری که در دو دولت قبل صورت گرفته بد باشد و هر کاری که الان صورت می‌گیرد یا قبل از دولت احمدی‌نژاد (زمان خاتمی) صورت گرفته حتماً خوب باشد! وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی (آقای علی جنّتی) هنوز در جایش تثبیت نشده و مسائل و معضلات و نیازهای فرهنگی کشور را نشناخته بود که گفت (مضمون): "ما باید به دوران خاتمی برگردیم و از آنجا شروع کنیم، خب این که فقط بیانگر بغض شدید است، نه تدبیر".
باور ما بر این است که این شدت سیاه‌نمایی، در آخر به ضرر همین دولت تمام می‌شود و بدعت بدی می‌گذارد تا دولت‌های بعدی نیز همین روش و سیاق را علیه دولت قبلی به کار بندند. ما این روش‌های غلط را مغایر با تحقق "وحدت مردم و همدلی و همبستگی با دولت" می‌دانیم.
ج – ما می‌گوییم: به همین مذاکرات هسته‌ای و نتایج حاصله در قالب توافق دقت کنید و فرض بگیرید که سراسر با تدبیر و حکیمانه بوده و تمامی مفاد آن به نفع این کشور و ملت می‌باشد؛ خب، اما در هر حال شما یک دستآوردهایی داشتید و در موضع قدرتی قرار گرفته بودید که اکنون میتوانید بر سر آن مذاکره و معامله کنید. اگر ما بیست هزار سانتریفیوژ نداشتیم – آب سنگین اراک و فردو را نداشتیم – غنی سازی را تا 20 درصد ارتقا نداده بودیم و ...، اکنون بر سر چه مذاکره می‌کردیم و حاضر می‌شدیم چه امتیازی را برای رفع تحریم‌ها بدهیم؟!
آقای روحانی در مصاحبه اخیر خود گفت (مضمون): اگر ما تورم را مهار نکرده بودیم، حتماً در این مذاکره شکست می‌خوردیم، چون مشخص می‌شد که تحریم کار خودش را کرده است ... – خب فرض می‌کنیم که این حرف درست، اما چطور می‌شود که مهار چند درصدی تورم، سبب انجام و موفقیت در مذاکرات باشد، اما این همه دستآورد هسته‌ای که موضوع بحث بود، نباشد؟! آیا اگر به این دستآوردها و قدرت نرسیده بودیم، امریکا با ما سر میز مذاکره می‌نشست؟!
د – دولت آقای احمدی نژاد، در کنار موفقیت‌های مطلوب و گسترده در عرصه‌های گوناگون، از یک سو نقاط ضعف‌های بزرگی نیز داشت و از سوی دیگر شدیداً مورد قهر و هجمه‌ی تمامی جناح‌ها بود، خب انتظار می‌رود که این دولت، ضمن موفقیت‌های بیشتر، آن ضعف‌هایی را که بر شمرد، خودش نداشته باشد، تا بتوانیم بگوییم: این دولت خیلی بهتر از دولت‌های گذشته و از جمله دولت احمدی‌نژاد بود.
ﻫ – ما شیوه برخورد مجلس شورای اسلامی با دولت احمدی‌نژاد را به کرات تجربه کردیم، قهر و لجبازی همه جناح‌ها را تجربه کردیم، نه فقط تنها گذاشتن، بلکه مقابله‌ی شدید با آن دولت را (که مضراتش به مردم تحمیل شد) تجربه کردیم ...، امروز را هم تجربه می‌کنیم که اگر از باور و همدلی با یک دیگر نباشد، از خوف آن که مبادا دوباره آن شرایط پیش بیاید، همه با هم وحدت کرده‌اند. خب الحمدلله، ولی انتظارات بالا می‌رود. بالاخره توان دولتی که رییس مجلس‌اش از او دفاع می‌کند، با توان دولتی که رییس مجلس‌اش به او اهانت می‌کند و به نوعی از مجلس اخراجش می‌کند، خیلی متفاوت است. توان دولتی که دبیر تشخیص مصلحتش او را "هار" می‌بیند، با دولتی که اینقدر رفاقت دارد، خیلی متفاوت است.
