ملاحظاتی در باره توافق هسته ای

 

1.      اعتراف دشمن به بی نتیجه بودن ؛ تهدید نظامی ، تحریم و اجماع جهانی علیه جمهوری اسلامی.

2.      برجسته شدن نقش رهبری و حضور مردم وتلاش تیم مذاکره کننده در مذاکرات هسته ای.

3.      آن چه به دست آمده کف خواسته ها و حقوق قانونی ملت ایران است.

4.      آن چه به دست آمده نتیجه قدرت و عزم ملی است که برای تداوم این برنامه هم نیازمند آن هستیم.

5.      استقبال اروپاییها در سفر به ایران دلیل قاطعی است بر نیاز آنان به این توافق.

6.      اختلافات کنگره و دولت امریکا ربطی به ملت ایران ندارد.

7.      سوء استفاده دشمن از توافق و هر نوع اقدام علیه ما بستگی به اقتدار و ضعف داخلی ما دارد نه به توافق.

8.      توافق هسته ای به معنای دست برداشتن ایران از سیاستهای منطقه ای خود نیست.

9.      هنوز در آغاز راه عملی شدن توافق هستیم و تا تصویب آن در کنگره امریکا و نهادهای قانونی ایران راه طولانی باقی است.

10.  تحلیل نتایج مذاکرات فقط در چارچوب منافع ملی قابل قبول است نه در چارچوب منافع حزبی و باندی.

11.  امریکا با توجه به سوابق منفی خود در قبال ملت ایران (دوره مصدق ، مبادله گروگانهاو...)به هیچ وجه قابل اعتماد نیست.

12.  ناامیدی، امید بیش از حد،ذوق زدگی ،ایجاد مطالبات کاذب،بزرگنمایی ،تضعیف،مصادره ،تحلیل شتابزده افراطی . تفریطی از توافق ممنوع.

13.  تحلیل مذاکرات باید بر مبنای پذیرش حق غنی سازی ایران ،اثبات اهل منطق بودن ملت ایران و بی تاثیر بودن تهدیدها علیه ملت ایران باشد.

14.  تاکید بر الگو شدن ملت ایران در کسب حقوق قانونی خود بر خلاف لیبی و کره شمالی.

15.  توجه به این که هرکدام از طرفهای مذاکره سعی در پیروز جلوه دادن خود هستند.

16.  توجه به این نکته که با و جود تفکرات حاکم بر قوه مجریه فعلی بیش از آن چه بدست آمده تقریبا محال به نظر می رسید.

17.  باید باور کنیم با توجه به اعترافات دشمن پس از توافق اگر نگاه درستی به ظرفیتهای خودمان داشته باشیم خیلی موفقتر عمل خواهیم کرد.

18.  باید نگران سوء استفاده های داخلی و خارجی از نتایج توافق بود..

19.  باید باور کنیم اگر نگاه درستی به دشمن ،ظرفیت ها و مشکلات داخل داشتیم ،نتیجه بهتر از این می شد.

20.  نوع مدیریت سیاسی – اقتصادی و مصادره های پس از توافق جای نگرانی دارد.