بوسه بختیار بر دستان نواب صفوی

محمد مهدی عبد خدایی تنها بازمانده فدائیان اسلام گفت:در سال 1334 زمانی که ایران به صورت دربست در اختیار آمریکا قرار می گیرد نخست وزیر وقت آقای علاء اعلام می کند که برای بستن پیمانی به عراق سفر می کند.مرحوم نواب صفوی از ابتدا با بستن این پیمان مخالف بود و هرگز دوست نداشتند ایران اردوگاه شرق و غرب شود.ایشان به عدم تعهد معتقد بودند اما به بی طرفی اعتقادی نداشت زیرا بین این دو تفاوت بسیاری است.

در این رابطه ملاقاتهایی انجام گرفت به نقل خاطره ای از آن زمان می پردازم که بنده تنها بازمانده آن روز می باشم.آقای تیمور بختیار که فرماندار نظامی شهر تهران و فرمانده راه آهن سراسری و لشکر 2زرهی و پسر عموی ثریا بختیاری بود با شهید نواب قرار ملاقاتی گذاشت که در منزل پدر خانم ایشان که در خیابان اقبال بود این دیدار انجام شد.ب
ختیاردر ابتدای جلسه با قوطی سیگارش بازی می کرد.نواب صفوی به ایشان گفت:ما مخالف بستن پیمان نظامی و وابستگی به آمریکا هستیم . در بدو ورود بختیار نظرش به اسلحه روی تاقچه که خشابش خالی بود جلب شد و با طعنه گفت:آقایان اسلحه قاچاق هم دارند!شهید نواب صفوی گفت برادرمان خلیل طهماسبی و عبد خدایی گاهی با این اسلحه تمرین می کنند .
در آن جلسه مرحوم نواب بیست دقیقه صحبت کردند و درباره مسائل روز و وابستگی های پیمان و امضای آن به صورت صریح مخالفت خود را اعلام نمودند که نمی خواهیم جوانان کشورمان به خاطر منافع واشنگتن و اسرائیل در مقابل اسلحه آمریکایی ها بایستند و در صورت درگیری و جنگ ما فقط به منافع کشور که مسلما منافع اسلامی هست توجه خواهیم داشت.
آقای بختیار گفت من مواضع شما را به گوش اعلیحضرت خواهم رساند و از خانه بیرون رفت آقای بختیاری که در هنگام ورود با بی اعتنایی و بی توجهی وارد آن مجلس چند نفره شده بود هنگام بازگشت خم شد و دست نواب صفوی را بوسید و نشان داد تحت تاثیر حرفهای ایشان قرار گرفته است