مراقب توطئه‌ها در دوره تمدید مذاکرات باشیم
متأسفانه پیامی مخالف به مخاطب می‌دهد و گویا هر یک به نوعی، وکیل مدافع غربی‌ها در ایران هستند،
بعضی‌ها گمان می‌کردند با توجه به روند مذاکرات، مسقط ایستگاه آخر باشد و باید خود را برای جشن پیروزی در رسیدن به توافق جامع هسته‌ای با غرب آماده کرد، اما به‌ناگاه در این ایستگاه به‌ظاهر آخر، آمریکایی‌ها برخلاف مذاکرات و قول و قرارهای پیشین، بسته پیشنهادی‌شان به‌گونه‌ای بود که گویا مذاکرات هسته‌ای برای اولین بار شروع شده و آنان با خواسته‌های حداکثری به مذاکره آمده‌اند. خواسته‌های حداکثری‌ای که نتیجه آن در صورت پذیرش، یعنی تن دادن ملت ایران به یک صنعت هسته‌ای نمادین که فقط در بردارنده هزینه است. بر همین اساس بود که جناب آقای شمخانی با تأکید بر خطوط قرمز جمهوری اسلامی در مذاکرات، با صراحت اعلام کرد ایران به یک تأسیسات هسته‌ای کاریکاتوری و سمبلیک رضایت نخواهد داد. در پی مذاکرات جنجالی و غیرسازنده مسقط، این آمریکایی‌ها بودند که در آخرین لحظات مذاکرات وین و در وضعیتی که زمان چهارماهه تمدید شده، رو به پایان بود، پیشنهاد تمدید مذاکرات را دادند.
در نهایت با موافقت طرفین، مذاکرات تمدید شد و اکنون این مذاکرات در حال انجام است. مجموعه‌ای از شواهد، حکایت از آن دارد که آمریکای حیله‌گر به همراه متحدانش، برای این دوره، نقشه‌هایی در سر داشتند و اکنون در حال پیاده‌سازی آن هستند. مشکل غرب طی ۳۵ سال گذشته، به‌ویژه در موضوع هسته‌ای در یک دهه اخیر، ایستادگی ملت و دولت ایران در برابر زیاده‌خواهی آنان بوده است. قدرت «نه گفتن» ملت ایران به غرب، آنان را بیش از هر چیز دیگری عصبانی کرده و همین رویکرد ملت ایران، به دیگران سرایت کرده و سبب شده ملت‌های دیگر نیز جرئت «نه گفتن» در برابر زیاده‌خواهی‌های غرب را پیدا کنند. آمریکایی‌ها به‌خوبی دریافته‌اند که این قدرت «نه گفتن»، در صورت فراگیر و نهادینه‌شدن، پایان‌بخش «سیادت غرب» بر جهان در نیمه اول قرن بیست‌ویکم خواهد بود.
غرب می‌خواهد با تحمیل خواسته‌های زیاده‌خواهانه خود بر ملت ایران، این قدرت «نه گفتن» را از جمهوری اسلامی گرفته و در بوق و کرنا کند که ایران هم در نهایت، مقاومتش فرو ریخت و تسلیم شد. بنابراین توطئه اصلی غرب و به‌ویژه ایالات متحده در دوره تمدید مذاکرات، وارد ساختن فشارهای بیشتر از یک طرف و انجام مجموعه‌ای از اقدامات، به‌ویژه در حوزه عملیات روانی از طرف دیگر، برای فرو ریختن مقاومت ایران و دست زدن به یک عقب‌نشینی هسته‌ای است؛ عقب‌نشینی‌ای که می‌تواند بر فرض محال در صورت انجام، مقدمه‌ای برای عقب‌نشینی‌های دیگر باشد.
توطئه کاهش قیمت نفت با همدستی آمریکا و عربستان، هدفی جز تشدید فشارهای اقتصادی بر دولت و ملت ایران ندارد. تشدید فشارهای خارجی از سوی دشمنان به هر شکل ممکن برای در هم شکستن مقاومت ملت ایران، دور از انتظار نیست و اساساً از سوی دشمنان نباید جز دشمنی توقع دیگری داشت، اما آنچه در این میان از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است و نیازمند هوشمندی مسئولان و مردم است، مجموعه‌ای از تحرکات داخلی‌ها برای زمینه‌سازی توفیقات دشمن است. دشمن با تشدید فشارها می‌خواهد هزینه‌های مقاومت ایرانیان را بالا برده و فوایدش را ناچیز نشان دهد. در صورتی که دشمن بتواند چنین مطلبی را در میان مردم به یک باور تبدیل کند، آنگاه بر اساس برآوردش، انعطاف به خرج دادن و عقب‌نشینی کردن از خطوط قرمز هسته‌ای ترسیم شده از سوی نظام، به یک مطالبه عمومی تبدیل شده و مسئولان عالی‌رتبه در نظام، به اجبار تن به خواسته‌های غرب برای کاهش فشارها خواهند داد.
در راستای پیاده‌سازی چنین سناریویی برای دوره تمدید، باید برگزاری یک نشست بسیار مشکوک در دانشگاه تهران با دعوت از آقایان زیباکلام، شیرزاد و باوند را مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار داد. این نشست در اوضاع حساس کنونی که باید همگان در راستای تقویت موضع مقاومت و ایستادگی بر حقوق هسته‌ای ملت ایران پافشاری کنند و با استحکام‌بخشی به انسجام و وحدت ملی، غرب را وادار به دست برداشتن از زیاده‌خواهی‌هایش بکنند، متأسفانه پیامی مخالف به مخاطب می‌دهد. این سه نفر که دارای مواضعی روشن در قبال غرب و منافع ملی بوده و گویا هر یک به نوعی، وکیل مدافع غربی‌ها در ایران هستند، در این نشست تلاش کردند بر خلاف واقعیت‌های موجود، دستاوردهای برنامه هسته‌ای کشور را بسیار ناچیز و هزینه‌های این برنامه برای کشور را بسیار سنگین توصیف کنند. اکنون برای دلسوزان منافع ملی و امنیت کشور، برای علاقه‌مندان به حفظ استقلال و عزت ملی، این پرسش مطرح است که چه ارتباطی بین این قبیل صحبت‌ها در دوره تمدید مذاکرات با طرف خارجی که اصل را بر تشدید فشارها برای اثرگذاری بر مسائل داخلی ایران و محاسبات مردم و مسئولان نظام نهاده است، وجود دارد؟
نباید فراموش کرد آقای شیرزاد همان کسی است که از تریبون مجلس ششم علیه برنامه هسته‌ای ایران و در راستای خواسته‌های غرب، به‌گونه‌ای سخن گفت که رئیس مجلس وقت برآشفته شد و خطاب به وی گفت؛ این صحبت‌ها را ما باید از رادیو اسرائیل بشنویم!
بدیهی است که در این اوضاع مهم و حساس که مذاکرات هسته‌ای با چنین سناریویی از سوی دشمنان دنبال می‌شود، باید همگان مراقب توطئه‌های دشمنان خارجی از یک طرف و بازیگری داخلی‌هایی که آگاهانه و یا ناآگاهانه در راستای منافع دشمنان قدم برمی‌دارند، باشند.
