تاکتیک های غرب برای ایجاد فتنه 88 و تاثیر گذاری بر نتیجه انتخابات
غربی ها در فتنه 88 از چه روش هایی برای رسیدن به خواسته های خود استفاده کردند؟!
غرب برای اجرایی کردن اهداف و استراتژیهای حداکثری، میانی و حداقلی، متناسب با آنها تاکتیک‌هایی را برای تأثیرگذاری بر نتیجه انتخابات دهم ریاست جمهوری طراحی نمود. برخی از این تاکتیک‌ها عبارتند از؛
1- تشدید فشارهای اقتصادی و سیاسی؛ غرب به صحنه گردانی ایالات متحده در راستای رویگردانی مردم ایران از دولت نهم درکنار دیگر اقدامات خود که به برخی از آنها در ذیل این بحث اشاره خواهد شد، به زعم خود دست به شناسایی نقاط ضعف دولت نهم زد و همزمان با پوشش گسترده رسانه‌ای، معضلات اقتصادی جامعه ایران را در دستور کار خود قرار داد و برای واقعی جلوه دادن آنها در عرصه سیاسی نیز اهرم‌های فشار علیه جمهوری اسلامی ایران را تعبیه نمود.تشدید تحریم‌های اقتصادی و جلوگیری از ورود قطعات و لوازم اصلی برخی نیازمندیهای صنعتی و هواپیمایی به همراه فشارهای سیاسی چون صدور قطعنامه های مختلف علیه ایران در شورای امنیت و تهدید به حمله نظامی از طریق رژیم صهیونیستی بخشی از این فشارهای اقتصادی و سیاسی بود که با هدف نمایش ضعف دولت نهم در دستور کار کاخ سفید علیه ایران قرار گرفت.
کشورهای غربی و رژیم صهیونیستی در این قضایا مطابق با خواسته آمریکا حرکت می‌کردند و مخالف چند کشور اروپایی با ایران را از طریق رسانه‌های خود طوری القا می‌نمودند که گویی نظام جهانی و همه کشورهای دنیا با اقدامات ایران مخالفت می‌نمایند.
2- بحرانی جلوه دادن اوضاع کشور؛ از دیگر تاکتیک های آمریکا، بحران نمایی از اوضاع ایران بودجه تا نتیجه طبیعی آن آمادگی ذهنی مردم برای تغییر دولت در انتخابات دهم باشد. در کنار این اقدامات، رسانه‌های غربی به همراه رسانه‌های همسو با آنها در منطقه و داخل روندی را آغاز کردند که ستایش از عملکرد نخست وزیر دوران جنگ تحمیلی به رغم اختلافات بنیادی که با آرمان‌های امام (ره)داشت و مقایسه آن دوران با دوران فعلی (دولت نهم) در صدر فعالیت های تخریبی آنها قرار گرفت.
3- فضاسازی برای کاهش حضور مردم در پای صندوق‌های رأی؛
تجربه انتخابات 30 ساله جمهوری اسلامی نشان می‌دهد که رسانه‌های غربی و مقامات آمریکایی در ماههای منتهی به انتخابات، فضاسازی زیادی برای کاهش حضور مردم در پای صندوق‌های رأی انجام می‌دهند و با تهیه گزارشات و تحلیلهای جهت دار قهر با نظام و صندوق‌ها را به مردم القاء می‌نمایند.
4- تشکیک در سلامت انتخابات؛ زمانی که غرب از مرحله قبل نتیجه مورد نظر را کسب نکرد، مرحله تشکیک در سلامت انتخابات را کلید زد و به مردم القاء نمود که برگزار کنندگان انتخابات وابسته به یک جریان خاص از حکومت هستند و لزوما اعتقادی به روی کار آمدن منتخبین مردم ندارند و در نتیجه چنین انتخاباتی از سلامت لازم برخوردار نیست.
5- طرح بحث تقلب در انتخابات؛ پس از آشکار شدن نتیجه انتخابات، چنانچه نتیجه دلخواه آنها باشد آنرا تأیید می‌کنند ولی اگر نتیجه انتخابات، پیروزی رقیب باشد به صورت گسترده و از طریق تاکتیک روانی «تکرار دروغ تبدیل می‌شود به دروغ درست» بحث تقلب در آراء صندوق‌ها را مطرح و به شدت بر روی آنها اصرار می‌نمایند. حداقل نتیجه قهری چنین امری با توجه به کارکرد رسانه‌های مختلف در دنیای امروز، ایجاد تردید در سلامت انتخابات خواهد بود.
