چرایی عدم توافق هسته‌ای اوباما با ایران
پایگاه اینترنتی کانترپانچ 27 دسامبر 2014(6 دی) در مقاله‌ای به سیاست‌های ایران در قبال برنامه هسته‌ای ایران پرداخت و نوشت: کسانی که تحولات هسته‌ای و لغو تحریم‌ها علیه جمهوری اسلامی ایران را دنبال می‌کنند، معتقدند که دولت اوباما تمایل دارد با ایران به توافق برسد. این موضوع با منافع واقعی آمریکا برای همکاری آشکار با ایران علیه دشمن مشترک یعنی تروریست‌های سنی داعش همخوانی دارد. چنین تحولی دستاورد مهمی در امور خارجی اوباما طی دو سال باقی‌مانده از ریاست‌جمهوری وی به شمار می‌رود؛ اما شواهد و مدارک نشان می‌دهد دولت اوباما لزوماً به‌منظور دستیابی به توافقی فراگیر، با ایران مصالحه نمی‌کند. از یک سو، نظام سیاسی و حقوقی آمریکا طی بیش از دو دهه مطابق منافع اسرائیل[رژیم صهیونیستی] شکل‌دهی شده است. بنابراین، برای دولت اوباما لغو تحریم‌های ایران در این فضا به لحاظ سیاسی بسیار مخرب‌تر از لغو تحریم‌های کوباست.
در ادامه مقاله آمده است: از سوی دیگر، دولت اوباما با وجود اختلاف با نتانیاهو بر سر گفت‌وگوها، عملاً به دیدگاه اشتباه برنامه پنهان تسلیحات هسته‌ای و فریب‌کاری هسته‌ای ایران اعتقاد دارد که مدت‌هاست اسرائیل در مورد آن، تبلیغات کرده است. شواهد نشان می‌دهد که دولت اوباما مشوقی برای رسیدن به توافق با ایران ندارد؛ زیرا به بیشتر آنچه تاکنون می‌خواسته، رسیده است. دولت اوباما تصور می‌کند ایران در نهایت مجبور خواهد شد امتیازهای بیشتری به آمریکا بدهد یا اینکه گفت‌وگوها برای دو سال دیگر ادامه خواهد یافت. گزارش نشریه پولیتیکو در مورد تصمیم تمدید گفت‌وگوها به‌خوبی محاسبات دولت اوباما را تشریح می‌کند: «مقامات آمریکایی به‌شدت در این مورد مناقشه دارند که کری وقت خود را تلف می‌کند یا تمدید گفت‌وگوها به ناامیدی می‌انجامد... دلیل آنها این بود که برنامه هسته‌ای ایران متوقف شد و توافق‌نامه نوامبر 2013 آن را مهار کرد... مقامات استدلال کردند زمان به نفع گفتوگوکنندگان آمریکایی است؛ زیرا فشار خردکننده تحریم‌های اقتصادی علیه ایران ادامه دارد.»
در پایان مقاله آمده است: دیوید ایگناتیوس که عموماً اندیشه مقامات ارشد امنیت ملی آمریکا را منعکس می‌کند، در واشنگتن‌پست نوشت: «به نظر می‌رسد فشار اقتصادی بر ایران به نفع غرب مؤثر واقع شده؛ هرچند گفتوگوکنندگان ایرانی تاکنون آزادی عمل برای پذیرش شرایط و درخواست‌های آمریکا را نداشته‌اند.» کری نیز بر این واقعیت تأکید کرد که آمریکا همچنان تا توافق نهایی ایران و آمریکا، برگ نهایی خود یعنی رژیم کامل تحریم‌ها را در دست دارد. گری سیمور، مشاور سابق اوباما، در نشست امنیتی منطقه‌ای در بحرین پیش‌بینی کرد محتمل‌ترین نتیجه تمدید گفت‌وگوها، رسیدن به توافق‌نامه جامع نخواهد بود؛ بلکه توافق‌نامه موقتی دیگر متصور است. نویسنده در پایان چنین نتیجه گرفت: بعید است دولت اوباما مواضع سرسختانه خود را بازنگری کند، مگر آنکه ایران پس از پایان ضرب‌الاجل جدید هسته‌ای از ادامه گفت‌وگوها پا پس بکشد و تهدید کند فعالیت‌های هسته‌ای خود را از سر می‌گیرد.
تحلیل: در تحلیل این مقاله می‌توان گفت؛ اولاً آمریکا به‌دنبال حل مسئله هسته‌ای با ایران نیست، ثانیاً همان‌گونه که نویسنده این مقاله گفته است، نظام سیاسی و حقوقی آمریکا مطابق منافع رژیم صهیونیستی شکل‌دهی شده است. بنابراین منافع آمریکا بالاتر از منافع این کشور در توافق با ایران لحاظ می‌شود... ثالثاً توهمی است که ظاهراً مقامات آمریکایی از مذاکرات با ایران دارند و همان‌گونه که این پایگاه خبری هم گفته است، خواستار امتیازدهی بیشتر ایران هستند که البته جای تأمل دارد که چرا آنان به این نتیجه رسیده‌اند که می‌توانند امتیاز بیشتری از ایران بگیرند!
