درس مذاکره از واقعه عاشورا !!! آقای رئیس جمهور ...
خدا کندآنها که از حماسه کربلا درس مذاکره گرفتند ،از آب ننوشیدن حضرت عباس (ع) درس تعطیلی آب سنگین اراک را نگیرند
هرچه شنیده و خوانده ام از حسین علیه السلام در « هیهات من الذله » خلاصه می شود، هرآنچه شنیده ام دلاوری و شجاعت در مقابل ظالم زمانه است و تحمل تشنگی که چه عرض کنم تحمل تحریم های همه جانبه خود و تمام عزیزان و یارانش و ایستادگی تا شهادت یک یک افراد و زیر حرف ناحق نرفتن است، اقامه واجب امر به معروف و نهی از منکر با ریختن خونی که ثارالله نام نهادند چراکه جبهه مقابل خود را ناحق و ظالم دید که به یقین هم اینگونه بود.
در تاریخ
از مذاکره و تعاومل و ... چیزی نه خوانده و نه شنیده ام! نشنیده بودم که
امام علیه السلام با سیاست « برد - برد » یا هر سیاست دیگری به معرکه رفته
باشد که به دنبال آن بده بستان امتیاز داشته باشد ...
آقای رئیس
جمهور! شما که از عاشورا درس مذاکره گرفتید!!! کاش در ادامه بیانات خود
روشن می کردید از کجای این واقعه درس مذاکره گرفتید! اگر منظورتان همان
توبیخ و تهدید های امام نسبت به عمر بن سعد است که لازم به بیان تفاوت
جایگاه، نوع و لحن زمین تا آسمانی این به تعبیر شما مذاکره و مذاکرات معلوم
الحال هسته ای این روزها نیست و جالب تر از آن اینکه در کربلا عمر فرستاده
ای به این منظور سمت امام حسین علیه السلام فرستاد که باز هم این نوع عبرت
آموزی شما از واقعه عاشورا جای بسی تامل دارد!!!
چه شد که
از میان این همه مسائل مهم و درس آموز مثل ایستادگی در مقابل زور و ظلم
ظالم، فداکاری، ایثار، رشادت و از همه مهمتر اقامه واجب امر به معروف و نهی
از منکر و روحیه شهادت طلبی و ... که همگی در سپاه امام علیه السلام به
تمام معنا متجلی شده بود مذاکره برای شما عبرت شد! کمااینکه مقام معظم
رهبری عاشورا را به عنوان تهدید دشمن و تیر نهایی ترسیم نموده اند و نقل به
مضمون میفرمایند: "اگر دشمن به ما فشار آورد حرکت ما حرکت عاشورایی خواهد
بود." این یعنی اینکه وقتی می خواهیم از عاشورا و کربلا حرف بزنیم باید از
شهادت و مبارزه حرف بزنیم.
به درست و غلط بودن مذاکرات هسته ای هم که کاری نداشته باشیم نباید برای اثبات خود به نوعی تاریخ را تحریف و یا برداشتها و تفسیرهای خود را به اسم درس های عاشورا پشت تریبون مطرح کنیم آن هم در مقام رئیس جمهور ایران اسلامی! هرچند که واقعه عاشورا آنقدر عظیم و آنقدر روشن هست که با این اظهارات تردیدی در اذهان درخصوص اهداف و جنبه های عبرت آموزی آن ایجاد نمی گردد.